II. Medytacja - sposób prowadzenia (metoda „Lectio divina”)
II. Medytacja - sposób prowadzenia (metoda „Lectio divina”)
Uwagi porządkowe:
-
powinna trwać minimum 15 min., a najlepiej ok. 30 min.
-
miejsce najbardziej ulubione, sprzyjające skupieniu, wyciszeniu, modlitwie.
-
ważne, aby trwać na spotkaniu ze Słowem systematycznie, codziennie, nawet jeśli miałoby to trwać krótszy czas, według założenia: lepiej krócej, niż wcale.
-
podczas rozważania może być tak, że nie będzie żadnego poruszenia serca, ani zestawienia Słowa z moją sytuacją życiową lub odkrycia rozwiązania danej sytuacji życiowej; tym się nie należy martwić, bowiem Bóg na pewno odpowiada, ale działa jak sam chce i kiedy chce (to znaczy odpowiada w najlepszy dla mojego życia duchowego i fizycznego sposób, którego ja dziś mogę jeszcze nie rozumieć). Natomiast spotkanie ze Słowem, przeżywane z wiarą i w pokorze serca, jest zawsze Jemu miłe, ponieważ oznacza modlitwę unoszącą się do Niego jak kadzidło (por. Ps 141, 2).
-
podczas różnych zajęć dnia, dobrze jest powracać pamięcią do medytowanego Słowa.
-
można zapisywać najważniejsze Słowa, które mnie poruszyły.
-
w trakcie wieczornej modlitwy zaleca się zdać sprawę Bogu z odpowiedzi na działanie Słowa: za co podziękować, za co przeprosić, o co poprosić.
-
warto wieczorem przeczytać Słowo, które będzie przedmiotem medytacji w następnym dniu.
A. Wstęp
-
Modlitwa do Ducha Św. o światło do dobrego przeżyciu spotkania ze Słowem, np. „Proszę Cię, Duchu Święty, przyjdź ze światłem do mojego serca, abym odkrył w rozważanym Słowie to, co sam Bóg chce mi powiedzieć, prowadź mnie przez ten czas. Boże Ojcze, pozwól mi zobaczyć w tym Słowie to, co Ty sam chcesz mi pokazać”.
B. Rozważanie Słowa Bożego
-
Lectio – czytam, powoli i z uwagą, podany na dany dzień fragment z Pisma Świętego (można 2-3 razy), nie odnoszę Go jeszcze do siebie. Następnie zwracam uwagę na zdanie lub jego część, które najbardziej porusza mnie wewnętrznie.
-
Medytatio – zastanawiam się, co Bóg przez to wybrane zdanie lub jego część mówi konkretnie do mnie, jak Słowo odnosi się do mojej codzienności, do tego czym żyję.
-
Oratio – rozmawiam z Bogiem o tych rzeczach, sprawach, które zauważyłem powyżej; mówię Mu o moich przeżyciach, poruszeniach.
-
Contemplatio – patrzę sercem na Boga, już nie rozmawiam o moich sprawach, patrzę, patrzę, trwam przed Nim.
C. Zakończenie
-
Modlitwa dziękczynna do Ducha Św. za prowadzenie podczas tego czasu, np. „Duchu Święty dziękuję za prowadzenie mnie podczas tego spotkania ze Słowem Boga. Boże dziękuję Ci za to, że przyszedłeś do mojego żołnierskiego serca i dałeś natchnienia do przemiany mojego życia, bym był coraz gorliwszym żołnierzem Jezusa Chrystusa. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen”.
oprac. ks. krzysztof stąpor MIC